ستاره پرتغالی که از کم اثر بودن خود در دو فینال پیشین رئال مادرید عصبی بود ، در مقابل سویا با زدن هر دو گل بازی جبران کرد تا رئال در کاردیف اولین جام فصل خود را به دست بیاورد.
شاید به استثنای بازی نکردن دی ماریا (که به معنی تائید ضمنی جدایی او بود)، همه چیز در ولز عالی پیش رفت. گرت بیل در کاردیف یکی از بهترین های میدان بود و یک سوپر گل ساخت، سن ایکر کاسیاس با یک سوپر واکنش در نیمه اول نشان داد که رفتن سوهان روحش ، دیگو لوپز او را به شرایط ایده آل ذهنی برگردانده است و قرار نیست به این سادگی ها جایش را به ناواس بدهد، در دقایق پایانی او باز هم یک واکنش عالی داشت.
تونی کروس هم با یک بازی کامل بالاخره خیال رئال را از بابت جایگزین ژابی راحت کرد، پستی که رئال سالها با خریدهای ناموفقی مثل شاهین و کانالس سعی در خرید در آن داشت اما بالاخره به نظر می رسد که پازل گم شده رئال پیدا شده باشد. بازیکن آلمانی بازی را روی پایش می چرخاند و با مودریچ نیز از هماهنگی کامل برخوردار بود.
رئال مادرید با ترکیبی شامل کروس ، بنزما و خامس که به تازگی به تمرینات اضافه شده بودند در کاردیف به خصوص در بخش های اول نیمه های اول و دوم هنرنمایی کرد.
گل اول رئال روی سانتر عالی بیل به محوطه جریمه به ثمر رسید که کریستیانو رونالدو با یک جایگیری و پرش عالی دروازه بتو را گشود. گل دوم این ستاره نیز روی پاس بنزما بود که با یک شوت فوق العاده گلزنی کرد. کریستیانو در این بازی چند فرصت دیگر هم داشت و بسیار پرتحرک تر از بازیهای قبلی خود در رئال یا تیم ملی پرتغال بود. به نظر می رسید که مصدومیت او کاملا فراموش شده باشد.
به هر صورت این بازی نقاط منفی هم داشت. به جز حتمی به نظر رسیدن جدایی دی ماریا، خط دفاعی هم چند گاف بزرگ داشت. قلب خط دفاع شامل راموس و په په هنوز به سطح فصل خود برنگشته اند و مسلما تکرار این اشتباهات در بازی سوپرکاپ اسپانیا مقابل اتلتیکو قابل اغماض نخوهد بود.